Existence is vibration. When we separate something into its smallest parts, we always enter a strange world where all that exists is particles and waves. The fact that everything is in a state of vibration also means that everything is creating sound. And as sound is created, there is a master listener to receive the sound: water. 

Masuru Emoto 

Wij mensen bestaan voor zo’n 70 a 80 procent uit water. Je zou kunnen zeggen dat we waterwezens zijn, we kunnen niet zonder water en we zijn water. Water is een bijzonder element. Water is in staat om informatie in zich te dragen. Bovengenoemde wetenschapper Masuru Emoto onderzocht water wat is blootgesteld aan diverse soorten muziek, teksten met woorden en diverse leefomgevingen en fotografeerde de vervolgens bevroren kristallen. Wat zichtbaar werd was de invloed op water van harmonische klanken en woorden ten opzichte van dissonante klanken en woorden. Schone en verontreinigende omgevingen vertoonden uiteraard ook prachtige kristallen ten opzichte van vervormde kristallen tot zelfs een verdwenen kristal structuur. 

Aangezien wij dus zoveel water in ons dragen kun je je waarschijnlijk wel voorstellen wat negatieve overtuigingen en onderdrukte emoties en pijnen met onze kristalstructuur doen. Ze wordt vervormd of verdwijnt in het ergste geval.

Wat ook uit het onderzoek naar voren kwam was dat water met een vervormde kristal structuur alsnog blootstellen aan harmonieuze klanken, positief geladen woorden of in een andere omgeving plaatsen maakte dat de kristalstructuur weer terug kwam in haar oorspronkelijke heilige geometrische vorm. 

Zo ook in ons lichaam.

Een open kanaal durven zijn waar spontaan precies die klanken uit komen die voor jou of voor een ander helend zijn doet wonderen voor de informatie die in je cellen huist. Het belang van stem geven aan dat wat dissonant is in jouw cellen mag niet worden onderschat. Het is ontzettend bevrijdend om stem te geven aan dat wat niet stroomt, vastgezette emoties, fysieke pijnen en belemmerende overtuigingen.

Het is een groot verschil om het water in je cellen bloot te stellen aan geschreeuw dan met een schreeuw die diep uit je lijf komt klank te geven aan de vervorming die is opgetreden in je cellen. In het eerste geval komt de dissonante klank van buitenaf en vervormt je celstructuur. Als je bijvoorbeeld in je kindertijd veel ruzie om je heen hebt gehoord of in veel lawaai leeft dan zijn dat geen helende klanken voor je systeem. Je lichaam gaat zich ook gaandeweg afsluiten waardoor je misschien gevoelloos wordt, een logische menselijke manier om disharmonie buiten ons systeem te houden. In het tweede geval ben je in een diepe liefdevolle verbinding met je lichaam en laat je door middel van je stem los wat er in je cellen ligt opgeslagen wat vaak wel dissonante klanken zijn maar deze keer gaan ze uit je lichaam in plaats van dat ze er in gaan. Hiermee maak je ruimte voor een hernieuwde harmonieuze celstructuur en daarmee voor bezielde belichaming.